این‌روزها در اخبار غزه، رد پای یک جانی خالی‌ است!
نباید اجازه داد اثر انگشت این جنایتکار و عقبه‌اش بر روی این کشتارها محو شود.
هرچند که پایه‌های سلطنت منحوسش به وضوح برروی سینه‌ و حنجره‌ی اهالی غزه می‌چرخد؛ اما همچنان ردی از او نیست! تفاله‌های هم‌مسلکش در انگلیس پوندهای مالیات مردم را تبدیل می‌کنند به گلوله! تامین ابزارآلات جنگی توسط بریتانیای کبیر!!!_طبق گمان خام خودشان_ و دریدن حلقوم کودکان صغیر، کوچکترین خوش‌خدمتی این نسل‌کشی در غزه است. نوزادانی که به تعداد انگشتان دست، طلوع خورشید ندیده، غروب می‌کنند. این است مباهات سران انگلیسی: “خورشید در بریتانیای کبیر هرگز غروب نمی‌کند!” آن‌هم با کشتار غیریهود و سلطه بر غرب و شرق.
این ضرب‌المثل‌شان است:
change is as good as a rest
تنوع، چاشنی زندگی است.
و چه تنوعی برای آن‌ها بالاتر از خون‌ریزی!
آوارگی فلسطینی‌ها، آوار شدن خانه‌هایشان، کودکانی که بزرگسالی ندیده حیات جاودانه از سر می‌گیرند! مادرانی که نیستند مادری کنند! پدران سیاه‌پوشی که دیگر نه متعلق به پدری هستند و نه صاحب پسری! اقوامی که تماما از صفحه‌ی روزگار محو شدند.
نطفه‌ی این خباثت‌ها را یهودیان انگلیسی کاشتند.
تاریخ خاورمیانه را ورق می‌زنم، این همه کشتار مسلمان‌ها ذهنم را می‌برد به سمت حقانیت آیه‌های وحی:
لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ ٱلنَّاسِ عَدَٰوَةٗ لِّلَّذِینَ ءَامَنُواْ ٱلۡیَهُودَ وَٱلَّذِینَ أَشۡرَکُواْۖ (مائده: 82)
شکی نیست که بریتانیا کلیدی‌ترین نقش را در ایجاد رژیم جعلی صهیونیستی ایفا کرد و این، نتیجه حجم وسیع کاری است که جنبش صهیونیستی در این کشور انجام داد. انگلیس بزرگترین قدرت استعماری جهان بود و صهیونیست‌ها مهم‌ترین سرمایه‌گذاران آن.
حکومت عثمانی همزمان با جنگ جهانی اول درگیر شورش اعراب شد و عاقبت در جنگ شکست خورد و تجزیه شد. نقشه تجزیه را هم انگلیس و فرانسه پیشاپیش کشیده بودند و سرزمین‌های عربی خاورمیانه را میان خودشان و براساس منافع خودشان تقسیم کرده بودند.
در نهایت چنین شد که به جای عثمانی، چندین کشور کوچک‌تر ازجمله عربستان و اردن و عراق و لبنان و کویت و قطر در خاورمیانه تشکیل شد. در این تقسیم‌بندیِ انگلیسی-فرانسوی، سرزمین فلسطین ماند دست انگلیس و چه کرد؛ 14 می 1948 میلادی، فلسطین را پیرو مفاد قرارداد بالفور، به دست صهیونیست‌ها داد و رفت. (سایت مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین)
در این مدت، مقداری زمین‌های فلسطینی‌ها را در داخل فلسطین خریدند و تعدادی از صهیونیست‌ها را وارد کردند. بین صهیونیست‌ها -یعنی یهودی‌ها- و مسلمانان اختلافاتی به‌وجود می‌آمد. سربازان انگلیسی برای یهودی‌ها به‌طور قاچاق، اسلحه وارد کردند و جنگ‌های داخلی راه انداختند! نهضت‌هایی را که آگاهانه شروع شده بود -از طرف آن‌هایی که می‌فهمیدند اینها چه کار می‌کنند- سرکوب کردند! بعد هم رسماً در قسمتی از کشور فلسطین - در سال 1948 - یک دولت صهیونیستی درست کردند و آن‌جا گذاشتند! بعد هم در پی جنگ‌های مختلف - در سال 1956 و در سال 1974 - بخش‌های گوناگون دیگر را از فلسطین گرفتند و این فلسطین کنونی را تبدیل به دولت اسرائیل کردند! یعنی دولتی که براساس زور و ظلم و بیرون کردن مسلمانان و صاحبان خانه، در درجه‌ی اول، تحت کمک مستقیم انگلیسی‌ها به‌وجود آمد؛ بعد که امریکایی‌ها در صحنه آمدند و فعّال شدند، در اختیار آنها و دیگر کشورهای اروپایی و شوروی آن روز قرار گرفت.
(سخنرانی مقام‌معظم‌رهبری،1377/10/24)
اساساً تشکیل دولت یهودی یا به تعبیر درست‌تر، دولت صهیونیست در این نقطه از دنیای اسلام، با یک هدفِ بلندمدتِ استکباری به وجود آمد. اصلًا به وجود آوردن این دولت در این نقطه‌ی حسّاس که تقریباً قلب دنیای اسلام است، یعنی قسمت غرب اسلامی را که آفریقاست، به قسمت شرق اسلامی که همین خاورمیانه و آسیا و مشرق است، متّصل می‌کند و یک سه‌راهی است بین آسیا و آفریقا و اروپا برای خاطر این بود که در بلند مدت، تداوم سلطه‌ی استعمارگرانِ آن روز که در رأسشان دولت انگلیس بود بر دنیای اسلام باقی بماند و این‌طور نباشد که اگر یک‌وقت دولت اسلامیِ مقتدری مثل دوران‌هایی از حکومت عثمانی به وجود آمد، بتواند جلوِ نفوذ استعمارگران و انگلیس و فرانسه و دیگران را در این منطقه بگیرد. لذا یک پایگاه برای خودشان درست کردند. (سخنرانی مقام معظم رهبری، 1379/09/25)
مابین عکس‌های ذخیره‌شده‌ام به دنبال تصویر مسجد صخره، نماد فلسطین بودم که ناگاه چشمانم به این شیطان مونث افتاد. نتوانستم از کنارش به راحتی عبور کنم. نوشتن از فلسطین را کنار گذاشتم تا از مادری کردن این‌خون‌خوار برای صهیون‌ها بگویم. آری، مادری کرد برای آنها که اجدادشان، نبیِ خدا را به چاه افکندند. راست گفتند یوسف را گرگ دریده! کارشان کم از دریدن نداشت… تکه‌پاره‌کردنی که فرزندانشان امروز آن را به تکرار نشسته‌اند.
نمی‌دانم چه سری‌است ظالمانِ سیاست، عاشق رنگ بنفش‌اند! بنفش! ترکیبی از سرخیِ خون مظلومین عالم و آبیِ سلطنتی!
از تصویر زیر خون می‌چکد! خونِ کودکان غزه تنها یک بخش کوچک از جنایت‌های چند ساله‌اش است که امروز به چشم می‌بینیم. براستی که هوای تاریخ پر است از بوی تعفن ملکه… همان که به شیمون پرز، رئیس جمهور سابق اسرائیل نشان شوالیه اعطا کرده بود.
ننگ بر او…


پی‌نوشت:
1. الیزابت دوم در طول 70 سال سلطنتش، با وجود این که به بیش از 120 کشور جهان سفر کرد ولی هرگز از اسرائیل دیدن نکرد.
این یعنی سیاست استعمارگر پیر: تفرقه بنداز و حکومت کن و در عین‌‌حال ردی از خود بجا مگذار!
2.بیانیه بالفور، اعلامیه‌ای تاریخی است که دولت بریتانیا در سال 1917 میلادی و در خلال جنگ جهانی اول، برای اعلام حمایت از دولت بریتانیا مجوز ایجاد یک «خانه ملّی برای مردم یهود» در فلسطین را صادر کرد.

گوشه‌ی دنجی در کتابخانه‌ی موسسه آموزش عالی حوزوی معصومیه (خواهران) قم
از آنجا که شریعت مسیحیت، تحریف‌شده است، آشنایی با سخنان حضرت عیسی‌بن‌مریم علیهماالسلام به جهت اثبات حقانیت شخصیت والای ایشان به عنوان یک پیامبر، ضروری به نظر می‌رسد.
باشد که ما نیز مورد دعای ایشان -به عنوان یک مسلمان و مومنِ به دین آخرالزمان- قرار بگیریم، ان‌شاءالله.

در زمان حیاتش، تصویر رهبر را که در برنامه‌ی سیما می‌دید، سریع می‌گفت: “من خیلی آقا رو دوست دارم! خدانگهدارش باشه”
اکنون که در قید حیات مادی نیست، نشسته‌ام پای صحبت‌های رهبرمان؛ به نیابت از او، به یادش؛ مادرم… ثواب هر نگاه را، و بلکه پاداش گوش‌‌ سپردن به هر کلام را تقدیم می‌کنم به روح ابدی‌اش در وادی برزخ.
بانو عصمت تنیده! عزیزدلم! مادر ابدی‌ام!.. بماند به یادگار این عهد بین ما؛ “هر مِثۡقَالَ ذَرَّةٍ خَيۡرٗا يَرَهُۥ ” را برایت در حکم باقیات‌الصالحات و صدقه‌ی جاریه ثبت خواهم کرد، تا روز موعود؛ لحظه‌ی دیدار، آخرت، ان‌شاء‌الله.

با اجداد طاهر این سَیّد عزیز محشور شوی مادرم❤

فَقال (امام صادق علیه‌السلام): یا حُصَینُ، لا تَستَصغِروا مَوَدَّتَنا، فَإِنَّها مِنَ الباقِیاتِ الصّالِحاتِ… .
دوستى ما را کوچک مشمار که از باقیات صالحات است.
(بحار الأنوار، علامة مجلسی، ج 47، ص 340)

در روایت تکان‌دهنده‌ای دیگر، نفرستادن خیرات و عدم استغفار برای والدین، سبب عاق‌شدن فرزند شمرده می‌شود.
عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ قَالَ: إِنَّ الْعَبْدَ لَیَکُونُ بَارّاً بِوَالِدَیْهِ فِی حَیَاتِهِمَا ثُمَّ یَمُوتَانِ فَلَا یَقْضِی عَنْهُمَا دُیُونَهُمَا وَ لَا یَسْتَغْفِرُ لَهُمَا فَیَکْتُبُهُ اللَّهُ عَاقّاً وَ إِنَّهُ لَیَکُونُ عَاقّاً لَهُمَا فِی حَیَاتِهِمَا غَیْرَ بَارٍّ بِهِمَا فَإِذَا مَاتَا قَضَى دَیْنَهُمَا وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمَا فَیَکْتُبُهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ بَارّاً.
امام باقر علیه‌السلام می‌فرماید: بنده‌ای که در حیات و زنده بودن پدر و مادرش به حال آنها نیکوکار است، اگر پس از مرگ، آنها را فراموش کند و حقوق و بدهی آنها را ادا نکند و برای آنها طلب رحمت نکند، خداوند او را در حکم عاق والدین به شمار می‌آورد. بنده‌ای که در زمان زنده بودن پدر و مادرش به آنها نیکی و احترام و احسان نکرده، عاق والدین می‌باشد، اگر پس از مرگ جبران کند و قرض و بدهی آنها را ادا کند و با دعا و طلب رحمت آنها را یاد کند، خداوند متعال او را نیکوکار، نسبت به پدر و مادرش به شمار می‌آورد و ثبت می‌کند.
(کافی، ج 2، حدیث2، ص 163)

اللّهُمَّ اغفِر لِلمُومِنینَ وَ المُومِنَاتِ وَ المُسلِمینَ وَ المُسلِمَاتِ اَلاَحیَاءِ مِنهُم وَ الاَموَاتِ