کار و دانش
فنی و حرفه ای
گرافیست
خیاط
نقاش
و…
خیلی از طلبه های خانم را دیدم که بعد از گرفتن دیپلم فنی و کار و دانش وارد حوزه شدند.
و البته، متاسفانه وقتی به پایه های بالاتر رفتند و به دروس تخصصی تر برخوردند رفتند که رفتند! درس و بحث و حوزه را بعد از چند ترم رفت و آمد رها کردند.
یعنی کشش نداشتند و برخی درس ها مثل اصول، تمهیدیه، کلام و… برایشان قابل هضم و درک نبود؛ چرا که ذهن هنری آنها غالب بر مباحث نظری بوده! ( و البته نقصان نیست)
چقدر خوب میشود حوزه ها به همین راحتی، این نیروهای با استعداد را از دست ندهند و از حرفه، و فن آنها بهره ببرند!
تغییرات دنیای امروز، نیاز به شیوه های تبلیغ را نیز تحت تاثیر قرار داده است! یک کلیپ دو دقیقه ای، شاید برای نوجوان حرف یک سخنرانی یک ساعته را بکند(البته که پابرجایی منابر، در جایگاه خود، همچنان از ملزومات است و نیاز جامعه؛ و در پی انکار وعظ نیستیم)
بحث بر سر گره زدن دین و هنر است! به طور مثال، دانش آموخته ای که طراحی دوخت خوانده می تواند با غنی کردن عقاید دینی خود در مدرسه علمیه، تلفیقی از دین و هنر در طراحی البسه اسلامی داشته باشد… و یا کسی که در هنرستان ها موسیقی خوانده، ترکیبی مانا و اثرگذار، از معارف اسلامی و اشعار بامسمی با موسیقی داشته باشد و… .
مسئولان دلسوز حوزه های علمیه، با برنامه ریزی و سرمایه گذاری بر روی این قشر، می توانند تحول عظیمی را در راه تبلیغ معارف اسلامی داشته باشند.
از دست ندهیم به راحتی، طلبه ای را که هنر می فهمد!
