یادم نمی رود!
بُستان فدک
خَرَقَ کِتابَ فاطِـمَه…
و سَیعلَمُ الذین ظَلَموا أَیَ مُنقلِبٍ یَنقَلبُون !
إنهم یَرَونَهُ بعیدا و نَراهُ قَریبا…
إذا جاء نصرالله و الفتح…
پی نوشت:
برداشت آزاد…
البته منظورم واضحه!!!
موضوع: "بدون موضوع"
دلـــم قرار نمی گیـرد از فغان بی تـو
سپـندوار زکــف داده ام عنـان بی تـو
ز تلخ کامی دوران نـشد دلـــم فـارغ
زجام عشــق لبی تر نکرد جان بی تـو
چون آسمان مه آلوده ام زتَـنگ دلـی
پُر است سینه ام از اندوه گران بی تـو
نســیم صبح نمی آورد ترانـه شــوق
ســـر بهـــار ندارند بلبـــلان بی تـو
لب از حکایـت شبـهای تـار می بنـدم
اگر امان دهدم چشم خونفشان بی تو
چو شمع کشته ندارم شراره ای به زبان
نمی زندسخنـم آتشی به جـان بی تـو
ز بی دلی و خموشی چو نقش تصویرم
نمی گشایدم از بی خودی زبان بی تـو
عقیــق سرد به زیــر زبان تشــنه نهم
چو یادم آید از آن شکرین دهان بی تو
گزارش غم دل را مگر کنـم چــو امین
جدا ز خلق به محراب جمکران بی تـو
حضرت آیت الله امام خامنه ای، رهبر شیعیان جهان
مسجد امام حسن عسکری یا مسجد امام، از قدیمی‌ترین مساجد قم هست که بنای اولیه اش طبق برخی گزارش‌ها به دستور امام حسن عسکری علیه السلام و به دست احمد بن اسحاق قمی وکیل حضرت ساخته شده. اهمیت این مسجد به سابقه تاریخیش و انتساب اون به امام عسکری برمیگرده. مسجد امام حسن عسکری مدتی محل برپایی نماز جمعه قم بوده؛ بعضی درس‌های حوزه علمیه و مراسم اعتکاف هم اونجا برگزار میشه.(اعتکاف آقایون)
خیلی ها اطلاع ندارن که همچین مسجد عظیم الشأنی کنار حرم حضرت معصومه سلام الله علیها قرار داره. واقعا حس معنوی خوبی داره؛ خصوصا اینکه علی رغم توسعه ای که داخل مسجد صورت گرفته اما داخل بنای مسجد اولیه که به دستور حضرت ساخته شده هنوز اقامه نماز میشه! حدود ۴ تا نماز جماعت با فاصله چند دقیقه ای تو قسمت های مختلف مسجد برپا میشه تا همه بتونن به نماز جماعت برسن!
داخل حیاط مسجد که میشی دوست داری تمام دیوارهای خانه خدارو دست بکشی و متبرک کنی دستانت رو… فقط به عشق پدرِ امامِ زمان!
عجل الله فی فرجه الشریف
بعد از عاشورا حُکام جور دیگر جرأت نداشتند آشکارا ائمه شیعیان را شهید کنند… خون حُسین بن علی رسواگر جور خلفا بود… همچون افعی خیز برداشتند به سمت زهر ! باید در سکوت خود را به نیستی می کشیدند و هست مسلمین را از آنها میگرفتند!
اینبار سم، به مرور زمان اثر گذار بود… درمانش مصطکی بود… امام درمان را طلبید! جوشانده را آ‌وردند…
اما…
قسم به آن لحظه که دستان مبارکش، حتی توان نگه داشتن قدح را نیز نداشت! خواست بنوشد که از شدت ضعف، لرزش دستان مبارکش کاسه را لرزاند و قدح بردندان های شریفش خورد…
بارش چشمان ما زمینیان، خیر هم باشد باز مثقال است؛ به وسعت چشمان آسمان هم ابرها ببارند بر مظلومیت شما باز کم است امامِ جان!
السلام علیک یا امام حسن العسکری
منتهی الآمال، جلد ۲، صفحه ۱۰۹۱
“هزار” دانه یاقوت! در بهای تو “صد” کم است!
و حتی یاقوت نامیدن دانه هایت، لطافت را از آن خواهد ربود، و یا حتی خواهد زدود…
قدر تو را باران می داند؛ قطراتش!
خودم دیده ام… خودم دیده ام خنده ات را، قهقه هایت را… وقتی بر تو می بارند!
و شاید دردآور است؛ از سَرِ درد است! لبخندت را می گویم! همانی را که دیگران نشانه ی بلوغ و رسیدنت می دانند!
نمی دانم! فقط، شاید…
سخت است رسیده باشی و بر شاخه بمانی! دستی عقیق سوار سوایت نکند! از شاخه های خشک جدایت نکند! سخت است… به راستی آیا ذائقه ها دیگر طعم پاکی انار را زِ یاد برده اند؟!…
اما نه… هنوز هستند مؤمنین للمؤمنات!
آیه هایش معتبر معتبرند! قسم به صدق الله انتهایش، که رحمن و رحیم بسم الله ابتدایش قلب را قُرص میکند! توکلت علی الله، عفتت را محکمتر بباف پروانه ی عفیف!
تقدیم به تمام دخترانِ ناردانه ی پاکدامنِ میهنم…