به جناب رئیس جمهور...

به جناب رئیس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران، آقای روحانی و مذاکره‌کنندگان هسته ای
حدود چند سالی است که ملت ایران با واژه‌ای به نام برجام آشنا شده؛ واژه‌ای که دائما در حال درجا زدن است و فائده‌ای به غیر از کاغذبازی‌هایی از جنس غرب در سفره‌های مردم و نوع معیشتشان به چشم نمی‌خورد. هرچند که برخی مسئولان سعی برآن داشته و دارند که برجام را موفقیتی چشم‌گیر و بی‌نظیر جلوه دهند! اما گویی فراموش کرده‌ایم که طبق کلام وحی، کافران هرگز بر مومنین نباید سیطره بیابند! «و لن یجعل الله للکافرین علی المومنین سبیلا: و خدا هرگز هیچ راه سلطه ای به سود کافران بر ضد مومنان قرار نداده است! سوره نساء، آیه 141»
حال چه شده است که با اینگونه قراردادها اجازه می‌دهیم که ملت مومن و انقلابی جمهوری اسلامی ایران که چهل سال پیش به رهبری رهبری کبیر، و مقتدایی شجاع، حضرت امام خمینی رحمت‌الله‌علیه از یوغ بندگی آمریکا و ایادی غربی درآمده بود، دوباره به زیر سلطه کافران برود؟! چهل سال پیش امام امت، شعار مرگ بر آمریکا و انگلیس و اسرائیل را در شرق و غرب این خاک فریضه‌ای همگانی نمود و آمریکا را شیطانی بزرگ خطاب کرد؛ اما حال چه شده که چند سالی است برخی سران و وزاری ما سودای مذاکره با این ایادی شیطان صفت را در پیش رو گرفته اند؟ رهبر معظم انقلاب نیز بارها و بارها بر بی‌اعتمادی به غرب و سرانش در مذاکره و غیرآن تاکید داشته و اینبار پیش بینی‌هایشان با خروج ترامپ از برجام به حقیقت پیوست.
حضرات بزرگوار! آزموده را آزمودن خطاست! وقتی مقام معظم رهبری حفظه الله می‌فرمایند همین الان هم به ادامه مذاکره خوش‌بین نیستم و تا طرف‌های غربی برای حفظ برجام تضمین کتبی ندهند زیر بار نروید، دیگر چه جای تردید است؟! دیگر چه جای مذاکره مجدد است وقتی علناً طرف‌های غربی و اروپائی برجام، می گویند تضمینی در کار نیست؟! آیا این آزمون بزرگ شما که رهبری معظم فرمودند محسوب نمی‍شود؟!

از مسئولین و تیم مذاکره کننده و بالخصوص شخص جناب رییس‌جمهور می‌خواهیم که اینبار طبق منویات مقام معظم رهبری حفظه الله عمل نموده و با توجه به اظهرمن الشمس بودن اینکه تضمینی از جانب اروپائی‌ها و غربی‌ها در کار نخواهد بود دست از مذاکرات نافرجام برجام برکشند! ملت ایران تحریم‌ها را تحمل می‌کند اما تحقیرها را نه، هرگز! چند سالی است که از قراردادهای برجامی می‌گذرد اما سفره معیشت مردم و بالخصوص امرارمعاش جوانان تنگ‌تر و سخت‌تر گشته! آیا این است نتیجه مذاکرات برجامی؟ آیا تحریم‌ها برای ما تهدیدی است که تحقیر شویم؟!
بهتر نیست به جای مذاکره با کسانی که دستشان به خون مظلومان عالم و بشریتِ بی گناه آلوده بوده و هست، تکیه بر نیروهای جوان و انقلابی داخلی خود کنید و مانند اوایل انقلاب، افق و روشنی راه خود را در حمایت از این گنج عظیم ببینیم؟!
البته مجلس شورای اسلامی و نمایندگان محترم نیز که برجام را در بیست دقیقه تصویب نمودند باید پاسخی برای وضعیت امروز و فردای برجام داشته باشند و بگویند اعتماد براینچنین مذاکره ای با طرف‌های غربی و اروپائی از کجا نشأت گرفته بود؟!

پی نوشت:

امروز سوار تاکسی بودم، یه پیرزن با چادر خیس شده زیر بارون اومد کنارم نشست… دردش زیاد بود؛ از گرانی میگفت و اینکه بی سرپرسته… و اینکه چند ماهی هست که نتونسته گوشت بخره و با نذری ها و امثالهم امرار معاش میکنه! و… و… و…

جناب رئیس جمهور! اینجا دنیاست! اما آخرتی هم هست! کو عدالت علی علیه السلام در تقسیم بیت المال؟!