تربیت، بی زبان! بی کلام!
حضور در صف های جماعت. . مسجد. . امام زادگان و متبرک شدن روح فرزند ب نور اماکن مقدسه!
عمل ب واجبات. . زانو زدن در مقابل مستحبات در مقابل دیدگان کودک!
قال جعفر الصادق علیه السلام: رَحِمَ اللَّهُ قَوْماً كَانُوا سِرَاجاً وَ مَنَاراً كَانُوا دُعَاةً إِلَيْنَا بِأَعْمَالِهِمْ وَ مَجْهُودِ طَاقَتِهِمْ لَيْسُوا كَمَنْ يُذِيعُ أَسْرَارَنَا. (بحارالأنوار ج : 75 ص : 280)
نظر از: سرباز عشق [عضو]
سلام
آیات شریف کلام الله همین مطلب رو میفرمایند…
روایات هم همین رو میفرمایند…
ای کسانی که ایمان آورده اید عمل کنید، عمل صالح
درسته
کاملا زدید ب هدف
جان کلام رو گفتیم
نظر از: ساناز سجادی [عضو]
بله دیگه همینه
بچه نگاه میکنه به عملکردهای ما
بله درسته
پدر و مادر آینه ی تمام عیار بچه ها هستن
نظر از: برو بابا [بازدید کننده]
سلام
جالب بود این
۳ تا ستاره
سلام
ممنونم
نظر از: یک روحانی [بازدید کننده]
سلام علیکم
بله درست میفرمایید
این عین کلام اهل بیت عصمت و طهارت است.
موفق باشید.
سلام علیکم
خواهش میکنم
متشکر از حضورتان
نظر از: حسینی [بازدید کننده]
بله
تربیت عملی از گفتار زبانی خیلی بیشتر اثر داره
بله
درسته
کلام اهل بیت هم اشاره ب همین مطلب داره
نظر از: عشاق الحسن (ع) [بازدید کننده]
امام حسن مجتبی (ع) می فرماید: یک شب جمعه ای، مادرم فاطمه (س) را دیدم که «قامت فی مِحرابها»، در محراب عبادتش ایستاده بود، «فلم تَزَل راکِعَةًساجدةً حتی اتضح عَمودُ الصبح»؛ تا طلوع فجر پیوسته در حال رکوع و سجود بود.
مادری چون فاطمه (س) که طبیعی است چنین از سر شب تا صبح به نجوای عاشقانه با معبود بپردازد؛ چگونه است که طفلی چون حسن (ع) نیز پا به پای مادر شب تا به صبح به تماشاگه انس می نشیند…
بله, درست میفرمایید. .
فرم در حال بارگذاری ...