مباحثه، توفیق یا معضل؟!

از کنار در کلاسِ … رد میشوم ، صدای یکی از طلبه ها که با دهان پُر در حال حرف زدن است و با یکی دو خنده دیگر نائل می شود به خفه شدن ، سرم را مجبور به ورود بدون اجازه می کند ! ؛ حلقه ی طلبگی شان آدم را به یاد کهکشان راه شیری می اندازد ، همه چیز معلَّق بین هوا و زمین … هر چه اراده کنی داخل حلقه پیدا میشود إلّا حواس جمع برای مباحثه ! : کتاب باز و نیمه باز … پنیر به علاوه ی خرده هایش روی زمین … شام شب قبل البته در لباس ساندویچ ! … همراه همیشگی موبایل ! … بچه ای که سرش داخل کیف مادرش است و محتویات کیف در آغوش فرش ! .یکی در حال نقد فیلم “مختار” است … دیگری رویای صادقه ی دم سحرش را تعریف می کند و دنبال مُعبِّر است … و هَلُّمَ جَرا . چشمم به جمال دیگری روشن می شود ؛ معلوم است بین حلال و حرام مرز کشی سختی کرده و صدای استاد که “حرامه کسی بدون مباحثه سر کلاس حاضر بشه ” آویزه ی گوشش ! ؛ طلبه ی خدا سخت در حال مباحثه با رفیقش ” کتاب ” است !. هفته های وسط ترم : ( ساعت : 8صبح )
"جان من ، الان استاد میاد … آبروم میره … درس نخوندم … بیا یه کم مباحثه کنیم …(تو خود بخوان از این مجمل حدیث مفصل را !) هفته های آخر ترم : ( معروف به اوقات چه کنم ! )

( ساعت : 9 صبح ) ” هر کی می خواد حرف بزنه لطفاً بره بیرون ، الان زنگ مباحثه ست ، اصلاً حرفِ غیر درسی حرامه ، کتابا باز : مباحثه .

” (ساعت : 9:35) “من نمیخواستم برم ، به آقام گفتم امتحان دارم ، اصرار کرد نخواستم دلشو بشکونم … ولی خدایی هوایِ ییلاق خیلی خوب بودا …” .

تمام این درخشش ها که نقل شد مختص یک مدرسه نیست ( خبر از جاهای دیگر نیز کما بیش در آستین نقدمان موجود است ! ) ، به قول شیخ باقر ایروانی ” بناءً علی عدم اختصاصه ” .نمیدانم راهی کدام دیاریم … شاید با این درس خواندن های ” یک بار مصرف ” فقط راهی مدرک آباد باشیم ! ؛ به یاد جمله ی حضرت امام (رحمة الله علیه) می افتم که حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در عالم رؤیا به ایشان فرمودند : ” خدا را به حقّ طلاب علوم دینی ما قسم دهید و حاجات خود را بخواهید ” . به خود و اطراف که خوب نگاه میکنم دلم به شک میشود که در دایره ی قداستِ طلاب علوم دینی نام ما نیز سند خورده است یا خیر؟! .