وصـفِ "بنی الکرام"
وقتی که امر بر حسین بن علی علیه السلام دشوار گشت، برای آرام یافتن یاران، خطاب به ایشان فرمود:
صبراً یا بنی الکرام…
صبر کنید ای بزرگ زادگان…
اما نه، بزرگ زاده خواندن یارانِ شیدای حسین بن علی در مقابل لفظ بنی الکرام، چقدر کوچک است!
همین که سَیّد و آقای جوانان اهل بهشت، اصحاب کربلائی خود را از تیره کریمان بداند، کمال مطلق است! عیار بالائی میطلبد نگین انگشتر دستِ پسر پیغمبر گشتن و او را تنها نگذاشتن!
وقتی پسر امیرمومنان، دنیا را سِجن خواند و یارانش را مؤمن خطاب کرد، لذت های بهشتی تماما رنگ باختند!
کیست که او را یاری کند جز عده ای جوانمرد!
بجاست که ادای دِینی کنیم و برای شورِ بیشترِ شعورها، رسم جوانمردیشان را ترسیم کنیم…
آنچه از مکتب ولایت، در لوحِ سینه ها حک داشتند، مکتوب کنیم…
فضائلی که فیض شهادت در رکابِ پسر پیغمبر را نصیبشان کرد به شماره بگذاریم…
نوشته های خود را پیرامون خصائص یاران امام حسین علیه السلام و شخصیت های تاریخی واقعه کربلا ( برگرفته از منابع معتبر ) با هشتک #شخصیت_نگاری با ما به اشتراک بگذارید.
نظر از: یا کاشف الکروب [عضو]
با سلام و احترام موفق باشید خوب بود . به وبلاگ من هم نگاهی بیندازید . نظرات شما را می پذیرم.
فرم در حال بارگذاری ...
