زیر باران دوشنبه بعد از ظهر
اتفاقی مقابلم رخ داد
وسط کوچه ناگهان دیدم
زن همسایه بر زمین افتاد

سیب‌ها روی خاک غلطیدند
چادرش در میان گرد و غبار
قبلا این صحنه را… نمی‌دانم
در من انگار می‌شود تکرار

آه سردی کشید، حس کردم
کوچه آتش گرفت از این آه
و سراسیمه گریه در گریه
پسر کوچکش رسید از راه

گفت: آرام باش! چیزی نیست
به گمانم فقط کمی کمرم…
دست من را بگیر، گریه نکن
مرد گریه نمی‌کند پسرم

چادرش را تکاند، با سختی
یا علی گفت و از زمین پا شد
پیش چشمان بی‌تفاوت ما
ناله‌هایش فقط تماشا شد

صبح فردا به مادرم گفتم
گوش کن! این صدای روضه‌ی کیست
طرف کوچه رفتم و دیدم
در و دیوار خانه‌ای مشکی است

****
با خودم فکر می‌کنم حالا
کوچه ما چقدر تاریک است
گریه، مادر، دوشنبه، در، کوچه
راستی! فاطمیه نزدیک است…

سیدحمیدرضا برقعی

دختر خوبی بود؛ آروم، مؤدب.. هرچند که از نظر عقاید تفاوت زیادی داشتیم… تک دختر خانواده بود، و یک برادر که سالها از خودش کوچکتر بود… هنرمند قابلی بود در ۱۶سالگی؛ نقاشی رنگ و روغن کار میکرد… همکلاسی دوران دبیرستانم بود؛ ۳سال! از اول دبیرستان تا سوم… سالها خبری ازش نداشتم؛ تا دیروز…

به رحمت خدا رفت…

۷ماهه باردار بود؛ نمیدونستم ازدواج کرده! دکتر تشخیص داده بود بارداری خارج از رحم هست… تو بیمارستان بیهوشش که کرده بودن دیگه بلند نشد…

داروی بی هوشی تاریخ مصرف گذشته بود…

به همین راحتی، یک مادر، پدر، همسر داغدار شدن…

برای خود من که با بنده خدا در ارتباط نبودم، دوستی صمیمانه ای نداشتم، سالها ازش بیخبر بود واقعا شوکه کننده بود چه برسه به خانواده اش که عزیز بود براشون…

بی توجهی، بی کفایتی، سهل انگاری، خیانت، زیر پا گذاشتن وجدان… دیگه چی میشه گفت در این رابطه!

+ کجان اون جماعت هووچی که وقتی از قشر مذهبی خطایی سهوی یا عمدی سر میزنه و یا اصلا سر نمیزنه و شایعه میکنند، گوش عالَم رو کَر میکنند و ای وای و ای هوار سر میدن؟! واقعا کجان؟! 

صدقه فقط سکه نیست که آدم صبح به صبح داخل کیفش را بگرده یکی پیدا کنه بندازه صندوق صدقات و بگه خب الحمدلله! امروزم بیمه شدیم!

بله هر کس در حد وسع خودش! یکی میبینی مقید و معتقد به دادن صدقه مالی هست و وسعش در حد یه سکه صد تومانیه! اما یکی بیشتر، الحمدلله داراست اما…

یکی از دوستانم با داشتن تحصیلات دانشگاهی و سطح۳ حوزه، در یک مدرسه غیرانتفاعی کار میکنه؛ معلم کلاس اول، و ماهی سیصدهزار تومان دریافت می کنه!!!

(اگر این استعمار نیست واقعا اسمش رو چی میشه گذاشت؟!)

از طرفی، مدیر مدرسه، بعد از چند ماه با خودروی شخصیش تصادف سختی میکنه و با اینکه زنده میمونه اما خودش و ماشینش کاملا خرد میشن!

داشتم فکر میکردم اگر یک مقدار انصاف به خرج میداد و حقوقی مناسب در ازای کاری که کادرش دارند انجام میدند بهشون پرداخت میکرد، شاید براش صدقه محسوب میشد و دفع بلا میکرد!

جالب اینجاست که اکثرا خودشون به ظلمی که میکنن آگاهند و حاضر نیستند کمی از سود عایدیشون کم بشه! اگر آگاه نبود از دوستم، بعد تصادف حلالیت نمی طلبید!

البته داریم برخی انسان های نازنین را که کسب و کاری را که راه میندازن برای رضای خدا و کارآفرینی برای عده ای دیگر هست! یکی از مدیران خانم که طلبه هم هستن موسسه قرآنی را تاسیس کرده بودن که فقط صدهزارتومان براشون باقی میماند! در جواب دوستی دیگر که پرسیدن خب پس سود خودت چی؟! گفت: هدفم بیشتر کارآفرینی بود نه سود!

 واقعا صدقه فقط سکه نیست!

فدک، فاطمه، فقرزدائی، خشکاندن ریشه های نداری با آباد کردن نخلستانهای باغی که هبه ی رسول خدا به دخترش بود! آنهم به امر خدا… و آت ذا القربی حقه…
خدا و رسولش خوب میدانستند که فاطمه نیز مانند مادر، به خوبی می تواند در امور اقتصادی و کمک رساندن به فقرا کارایی داشته باشد! و ستونی باشد برای حکومت عدل علی! و این شد که فدک را هبه ی دختر کرد… مادر زهرا، خدیجه بنت خُویلد، بانویی که هم در مال و مکنت، و هم در ایمان و عفت داراترین زنان عصر خویش بود! با انفاق دِرهم و دینارش، رسم مال اندوزی دنیا پرستان را دَر هَم کرد… هر آنچه داشت وقف رسول خدا برای تبلیغ دین خدا کرد…
زهرا سلام الله علیها نیز درآمد یک پارچه آبادیِ آباد را وقف نیازمندان کرده بود؛ با آنکه خود و اهل بیتش، لذات دنیا را در عین دارایی سه طلاقه کرده بودند! میبخشیدند حتی نان افطار خود را به یتیم و اسیر و مسکین!

اما… آنان که قبل ترها از ثروت خدیجه سیلی محکمی خورده بودند، هر چه غیض داشتند بر سر دخترش روانه کردند… غصب فدک، بستن دستان علی ولی الله، سیلی، لگد، در، پهلو، محسن در شکم…
دختر رسول خدا در آخرین روزهای عمر مبارکش، خواست که همچو گذشته لحظه به لحظه به خدا نزدیکتر شود… فضه را صدا کرد! فضه جان! تنور را روشن کن؛ میخواهم با دستان خودم برای فرزندانم نان بپزم… دستی به پهلو گرفت و بلند شد… این زهراست! بانویی که معلم قرآن است، مفسر قرآن است! زنان مسلمان را درس دین می دهد! مانند برخی پیامبران، صاحب مُصحف است! دردانه ی آسمان است و خوب میداند یک “زن” چگونه از فرش به عرش خواهد رسید! با رسیدن به فرزندان و همسر، و امورات منزل! زهرا حتی در آخرین لحظات زندگانی اش، دارد رسم زندگی به زنان عالَم می آموزد! با نان پختن، جارو کردن خانه… با شانه کردن موهای طفلش… با کارِ خانه! آری، این فاطمه است! معلم قرآن! مفسر قرآن! مادری که در دامانش شهید می پروراند و خود نیز شهیده می شود! فقط از دامان مطهره ی همچو زنی است که دهها امام به دنیا می آید!
لحظه به لحظه، قُرب به خدا را در شانه کردن موهای طفلش حس میکند… چرا که حیاتش خدایی است! اصلا نَفَس می کشد قربة إلی الله… حتی از حرامیان جسارت میبیند، شکایتی ندارد پیش علی، قربة إلی الله… کسی که زنان بهشتی افتخارشان را در کنیزی او میدانند، خود را کنیز خانه ی علی میخواند!
“علی جان، خانه خانه ی توست و من کنیز توام"… 

+ فکر میکنم با استناد به برخی روایات و خصوصا سیره ی فاطمه سلام الله علیهادر اذواخر عمر مبارکشون بوده که امام راحل در جواب نوه دختریشون که شکایت کردن از شلوغی بچه ها و خستگی، فرمودند حاضرم تمام عبادت عمرم را در ازای یک ساعت بچه داری شما بدهم!

و چه دقیق و ظریف فرمود رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم: حسادت در میان دو قشر زیاد است! عالِمان و زنان! تاریخ کم ندارد عالِمی که تقوایش کف پایش باشد و روحش را با حسادت خراش بیاندازد، آری! می شود آنکه در مقابل کلام وحی و آیات ولایت، قد عَلَم می کند با تکیه بر تفسیر به رأی! و سر از ثقیفه درمی آورد! و حکومت سیدی جوان و علوی را بر جسم پیر و روح چروکیده ی خویش برنمی تابد! و  خود را به جهالت میزند که خواست، خواست خدا بوده! و می رسد به آنجا که در مورد نبیِ هر مومن و مسلمی، (العیاذبالله) افترای هجر و دیوانگی میبندد! و این می شود که حسادت، ارثیه ای می شود که در کابین و جهاز دخترش نیز به یادگار می ماند؛ تا اینبار، حسادت، از عالمی بی عمل، به زنی پُر شَرَر برسد، تا ابلیس، در این برهه از تاریخ نیز، بی یارو یاور نماند! و بشود حواری ای خائن! تا اینبار نیز، یهودائی در لباس اسلام، داغ دلِ یهودیانِ حق ستیز را خنک کند و سودای برتری طلبی بر فرزندان اسماعیل را بر منابر کنیسه ها فریاد بزند و بعد از الله اکبر، با حذف شهادت ولایت پهلوانی چون علی، شهادت به نبوت نبی را نیز کم رنگ و محو کند! و بهترین حربه برای محو خاندان پیامبر، از ساقه برچیدن یاسِ نبی بود! و بعد از ثقیفه، که شِعبی دیگر برای ابی طالبیان بود گفتند اینک نوبت دخترِ خدیجه است! چرا که فدکِ او، حکم همان ثروت خدیجه را دارد که سالها نهال اسلام را آب رساند… . نگذاشتند علی افسار دنیا را انقلابی و وحیانی بر دست بگیرد؛ چرا که ارواح چموششان میل تاختن و رام نشدن داشت! هنوز بارقه های شهوت خوردن و آشامیدن و اسراف کردن از زمان جاهلیت و کفر در خاکستر درونشان پابرجا بود… فقط لباسشان اسلام آورده بود… زهرا را مانع دیدند! بین در و دیوار بیت علی، مانع را برداشتند… و علی ماند و تا انتهای عمر یک دنیا فاطمیه…

و سالهاست منتقمی، میل به قیام دارد! منتظر اذن خدایِ فاطمه است!

سلام خدا بر فاطمه و پدرش، و همسر و پسرانش….