دست تو جیب بکن، آقا حساب میکنه...

سیدها که از کسی هدیه نمی خوان!

بچه های پیغمبر که روز عید غدیر از کسی توقع شیرینی و شکلات ندارن!

سیدها فقط توقع احترام، اونهم به حرمت جدشون رو دارن… .

اینا بچه های همون آقایی هستن که تو راه تبلیغ دین اهانت میشد؛ زجر میکشید؛ لب و دندان شکسته به پیشگاه خدا میبرد؛ اما هدایت میکرد… سرآخر هم بعد ۲۳ سال تبلیغ فرمود: من از شما امت چیزی نمی خوام! فقط فقط فقط به خاندان و بچه های من احترام بگذارید!

ما أسئلکم علیه من أجر…

صلی الله علیک یا رسول الله…

بعضی قدیمیارو دیدی؟! پیغمبر و بچه هاش که جای خود دارن؛ حتی برا عنکبوتایی که ۱۴۰۰ سال پیش، جدشون یه خدمتی به پیغمبر کرد_اونم به اذن خدا_ یه تاری دهانه غار تنید احترام قائلن!? دیدی ازت میپرسن آیا کشتن عنکبوت گناه داره؟! و بعد اشاره میکنن به داستان مخفی شدن پیامبر از دست مشرکین و کفار در غار و تنیده شدن تار توی دهانه ورودیش و … .

و اما بعد… جانم به قربان آقایی که تکیه کلامش بود… و اما بعد…

امیرالمومنین بچه پیغمبر نبود؛ “جان“ پیغمبر بود؛ یعنی یه چیز بالاتر…فقط دامادشون نبود؛ جانشینشون بود؛ یعنی یه چیز بالاتر! رابطشون فقط سببی نبود، نسبی بود؛ یعنی یه چیز بالاتر… .

حالا به احترام انتخاب پیامبر که جانشین برا خودشون انتخاب کردن_ که البته انتخاب و سفارش موکد خدا بود و بازم یه چیز بالاتر_ نباید شیعه شعف داشته باشه و جشن بگیره؟! جشن چیه؟!? بازم باید بریم بالاتر… آخه از واقعه غدیر موثق تر و مظلوم تر هم مگه داریم؟!

اطعام تو روز عید غدیر سفارش خود اهل بیت علیهم السلام هست… باید دست تو جیب بکنیم، خود آقا بعد حساب میکنه! حساب چیه، یه چیزی بالاتر!