مگه دختر چشه؟!

منبر حضرت رقیه بود؛ سلام خدا بر او و اجداد پاکش…
مناسب دید چند روایت در مورد فضیلت دختردار بودن بگه و اینکه دخترها رحمت الهی هستن.
بعضی خانمها قند تو دلشون آب افتاده بود… بشاش بودن! بعضی دیگه کِز کرده بودن داشتن با حسرت گوش میدادن! قشنگ معلوم بود پسرزا هستن و دختر ندارن! بعضیای دیگه داشتن با بغل دستیشون پچ پچ میکردن و لبخند شیطنت آمیزی گوشه لبشون واشده بود؛ یکیشون داشت میگفت سنمون گذشته و الا دست بکار میشدیم دختر میاوردیم!
خانمی که داشت چای روضه پخش میکرد رسید به همسر روحانی گفت: معلومه حاجاقا دختربچه خیلی دوست داره ها!
بعد منبر تو پاگرد پله ها یکی دیگه از خانما داشت شیطنت میکرد به دوستش میگفت: دلم برات میسوزه! دختر نداری که! عروس هم که برا آدم دختر نمیشه!… بعدهم هر دوتاشون خندیدن…
اینا به کنار…
اصل مطلب اینه که میخوام بگم:
طلبه جوان اومد به همسرش گفت: میدونی آقای فلانی بعد منبر بهم چی گفت؟!
بهم میگه حاج آقا بعضی خانمها دختر ندارن دلشون میشکنه یکمم از پسربچه ها بگو !
تو دلم گفتم ایول! عجب شوهر زن دوستی!
خانمش رو میشناسم! جزو همون خانمهایی بود که داشت بالا میخندید و شوخی میکرد… ۳ تا پسر داشت. خوشمان آمد! با اینکه سن و سالی ازشون گذشته بود ولی خوب هوای همدیگرو داشتن!
شاید این روایت ها بیشتر مخاطبش جاهلیتیه که دخترهارو زنده به گور میکردن؛ اما اسلام خطیبیه که مخاطب شناس خوبی هست! بعد ۱۴۰۰ سال هنوز احکام و روایتهایی میگه که کاربردیه! هنوزم خیلی اقوام و طائفه ها هستن که زن رو اگر بچه پسر به دنیا نیاره شماتت میکنن! الحمدلله کم شده نسبت به قبل، ولی خب ریشه کن نشده!