کلاه برداری به احترام قرآن!

انقدر خاطره ی بامزه ای بود که نتونستم مطلبش نکنم ?

از بچه های دهه شصت، مثبت ? ازینا که فرق کج باز میکردن! میگفت:

کلاس دوم ابتدایی که بودم یه بار سر صف ناظم بچه هارو دعوا کرد، گفت: « خجالت نمیکشید! موقع قرآن مگه آدم حرف میزنه! خارجیارو ببینید؛ تو مکان های مقدسشون حتی کلاهشونم بر میدارن! اونوقت دوستتون قرآن میخونه شما صحبت میکنید؟!»

البته من که مراعات میکردم موقع قرآن خوندن حرف نمیزدم؛ اما از اون موقع به بعد، به احترام قرآن، سر صف وقتی آیات خدا تلاوت میشد آروم دستمو میبردم به سمت سرم کلاهمو بر میداشتم؛ حتی تو سرمای سر صبح زمستون قم! ?

+ داشتم فکر میکردم تو اون سن و سال اون کجا من کجا! چقد لوس و بچه بودم!