قلب کوچکش، از مُشت نحیفش هم کوچکتر بود… رُقیه را می گویم… از تپش افتاد… در خرابه های شام… عارفه ای بود بزرگ با تمام کوچکی اش! قلب رقیه چون أرضی بود که بدون حجت خدا کُن فیکون میشد! أرضِ قلبش لحظه ای تاب دوری امام زمانش را نداشت!… بیشتر »