رُقـیه را گویم!
قلب کوچکش، از مُشت نحیفش هم کوچکتر بود… رُقیه را می گویم…
از تپش افتاد… در خرابه های شام… عارفه ای بود بزرگ با تمام کوچکی اش! قلب رقیه چون أرضی بود که بدون حجت خدا کُن فیکون میشد! أرضِ قلبش لحظه ای تاب دوری امام زمانش را نداشت! دمی آمـد و رفـت… رُقـیه را گویم…
پدر را خواسته بود؛ با فریاد؛ با بی تابی… آمد! با سر هم آمد… حُسین را می گویم!
سلام خدا بر آن لحظه ای که سر پدر در آغوش نازدانه اش مأوا گزیده بود…
نظر از: سرباز عشق [عضو]
سلام خدا بر نازدانه حسین بن علی علیه السلام
سلام بر دختران عفیفه ی خاندان پیامبر خدا
سلام بر سرور آنان زهرای اطهر و زینب کبری
نظر از: حسینی [بازدید کننده]
سلام بر سه ساله ی اهل بیت که شهیده خرابه های شام شد .
السلام علی رقیه بنت الحسین علیهما السلام
نظر از: سیده [بازدید کننده]
به قول شما سلام و رحمت خدا :-)
قلمت حسینی بمونه انشاءالله
:-)
و علیکم السلام و رحمت خدا :-) :-)
ممنونم
نظر از: ریاحی [عضو]
نمی دانم چند بار قلبش را شکستم. به خودش قسم نخواستم ولی هوای نفس ……….
دلم داره می ترکه. رویی ندارم ……..
حضرات نائب خدا روی زمین هستن... مصداق بارز ارحم الراحمین! خودت که بهتر میدونی… اما گاهی اوقات لازمه ب همدیگه بگیم
نظر از: ریاحی [عضو]
خدا منو ببخشه
سلام عزیزم
خدا هممون رو ببخشه
چرا مگه؟!
فرم در حال بارگذاری ...
