خطاب به حرامی های داعشی که خشکیدند و نیست شدند همچون اجداد منافق و کافرشان: زینب(علیه السلام) را از چه می ترسانید ؟! از خرابه ؟! خیالتان بس باطل! او خود خرابه نشینی شام را پشت سر نهاده است … خطبه های نهج البلاغه ای اش کاخ یزید را به کوخ کشیده است… بیشتر »

قلب کوچکش، از مُشت نحیفش هم کوچکتر بود… رُقیه را می گویم… از تپش افتاد… در خرابه های شام… عارفه ای بود بزرگ با تمام کوچکی اش! قلب رقیه چون أرضی بود که بدون حجت خدا کُن فیکون میشد! أرضِ قلبش لحظه ای تاب دوری امام زمانش را نداشت!… بیشتر »

  سالهاست که زینب - عارفه ای که امیرالمومنین، او را زینت دنیا و آخرت خود میداند -با آیه آیه قُم اللیل عجین گشته… نیست شبی که عمل به دستورات مُزّملش قضا شده باشد… الا یک شب… در خرابه ها… شب یازدهمین روز محاصره … یک روز بعد… بیشتر »

      امیرالمومنین، علی جان! روحی لک الفداء… هنگامی که دختر یزدگرد سوم را عزت بخشیدی؛ لباس اسارت و کنیزی را از او زدودی، تاج شاهزادگی واقعی را با عقد بسته کردن او با حُسینت، بر سرش نهادی؛ شاید با علم لدنی ات، پیش تر، اسارت زینب را دیده بودی…… بیشتر »